Szpital Miejski w Gdańsku, obecnie Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych, widok od ulicy Rogaczewskiego. Obieg 1906 rok. Szpital przy Rogaczewskiego (Sandgrube) był specjalistycznym oddziałem chirurgicznym lazaretu przy Dyrekcyjnej, który powstawał w latach 1885-86 a oddany do użytku, pod koniec 1887 r. W roku 1911 oddział został przeniesiony do nowego szpitala na Dębinkach, natomiast w tym obiekcie znalazły swe miejsce przychodnie i kliniki lekarskie, a także miejski zespół pomocy społecznej. Od 1949 r. mieści się tutaj Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych.

Szpital psychiatryczny w Kocborowie (dzisiaj dzielnica Starogardu), wybudowany w latach 1894-1898.

Szpital NMP na Dolnym Mieście otwarty 19 III 1853 r.

Budynki kompleksu prewentorium PCK w Dzierżążnie koło Kartuz. Szpital powstał po II wojnie światowej z inicjatywy i na koszt Szwedzkiego Czerwonego Krzyża. Kompleks szpitalny składał się z 34 obiektów - jego projektantem był Mats Linnman. Jednocześnie przebywało tu ok. 600 dzieci (głównie chorych na gruźlicę).

Widziany z lotu ptaka Szpital NMP zbudowany u zbiegu ulic: Śluza (ob. ten odcinek nosi nazwę Kieturakisa) i Łąkowej wraz z przylegającym do niego kościołem Niepokalanego Poczęcia NMP oraz ogrodem dla pacjentów. W szpitalu do 1945 r. posługiwały boromeuszki.

Kaplica pw. Niepokalanego Seca Maryi należąca do szpitala katolickiego NMP prowadzonego przez boromeuszki, znajdującego się przy zbiegu ulic Łąkowej i Śluza w Gdańsku wybudowana latach 1857–1860 według projektu Juliusa Lichta, rozbudowana dwukrotnie: w 1894 r.oraz w 1911. Służyła jako obiekt sakralny katolickiego szpitala NMP otwartego w 1853 r. Obecnie pełni funkcję kościoła parafialnego dla Dolnego Miasta pw. Niepokalanego Poczęcia NMP.