Biurowiec przy ulicy Szafarnia firmy "Hydropol" - przedsiębiorstwa robót wiertniczych. Budynek obecnie nie istnieje. Za budynkiem również nieistniejąca hala przedsiębiorstwa "Hydroster". Przed budynkiem pawilon handlowo usługowy. Większą jego część zajmował samoobsługowy bar. Przed wyburzeniem pawilonu funkcjonował tam sklep spożywczy "Skara" i od strony ulicy Szafarnia sklep medyczny. Obecnie w tym miejscu stoją budynki deweloperskie.

Widok na Most Stągiewny wraz z Bramą Stągiewną. Most miał konstrukcję stalową, był obrotowy (obrót w prawo), jednoramienny.

Większa baszta Bramy Stągiewnej zwana Stągwią, jest ceglaną budowlą: wysokość do górnej krawędzi murów wynosi 20 m, średnica około 12,6 m. Grubość muru w przyziemiu to 2,5 m od strony zachodniej i około 4 m od strony wschodniej.

Podwójna kamienica przy ulicy Długie Ogrody nr 8. Mieścił się w niej hotel (Hotel, Gaststätte Jacob Daniels). Nr 6/7 - sklep z papierosami Franza Koeniga. Kamienica jak większość budynków Długich Ogrodów nie przetrwała wojny i nie została odbudowana. Obecnie w tym miejscu znajdują się kamienice zbudowane w latach 90.

Brama Stągiewna składa się z dwóch baszt i przejazdu. Zbudowana została w latach 1517-1519. Wyglądem przypomina stągwie używane do przenoszenia mleka.

Na pierwszym planie widoczny nieistniejący dzisiaj Most Rogoźników. Wiadomo o nim tyle, że zbudowano go po przekopaniu ramienia Nowej Motławy w 1576 roku. Był wówczas mostem drewnianym, zwodzonym. Most do połowy XIX wieku był zamykany na noc. W 1892 r. został zastąpiony konstrukcją metalową i zaczął funkcjonować jako most zwodzony z dwuklapowym przęsłem środkowym, drogowo-tramwajowy. Otwieranie mostu było możliwe ręcznie a później zastosowano elektryczny mechanizm zwodzenia mostu. Na drugim planie Baszta Stągiewna i ulica Motławska.