Gdańsk, Zielony Most - łączący dwa brzegi Starej Motławy - do 1945 r. zwodzony. Dzięki takiej funkcji możliwe było przepływanie większych jednostek, kiedy przęsła mostu były podniesione. W XX w. przez ten most przebiegała linia tramwajowa łącząca Główne Miasto z Długimi Ogrodami i Dolnym Miastem.

Długi Targ razem z ulicą Długą należy do najstarszych części Prawego Miasta (wspólna nazwa Langgasse aż do XVII w.) . Część Długiego Targu między ratuszem a Studnią Neptuna nazywano w 1653 roku Ferkelmarkt (Prosięcy Targ - nazwa ironiczna).

Długie Pobrzeże zwane do 1945 r. Długim Mostem. Widoczne kamieniczki ze sklepami na parterach. Przystań dla parowych statków pasażerskich w pobliżu Żurawia. Widoczna charakterystyczna wieżyczka Domu Towarzystwa Przyrodniczego obok Bramy Mariackiej.

Zdjęcie wykonano podczas odgruzowywania Długieg Targu. Na drugim planie ruiny Bramy Zielonej. Na pierwszym planie kobiety pracujące przy porządkowaniu ulicy. Kobiety są pilnowane przez (prawdopodobnie) strażniczkę z karabinem w rękach. Kobieta pilnująca brygadę prawdopodobnie więźniarek niemieckich to Rosjanka (sądząc po ubiorze i rysach twarzy).

Widok z Mostu Zielonego w kierunku wejścia do portu. W głębi spichlerz Królewski.

Brama została zbudowana była w 2 - ej poł. XVI w. zastąpiła gotycka Bramę Kogi. Najpierw budowę nadzorował Regnier z Amsterdamu, następnie Hans Kramer. Nadano jej cechy niderlandzkiego manieryzmu. Miała pełnić funkcję rezydencji królewskiej w Gdańsku, czego zaniechano. Odbyła się tutaj jedynie uczta ku czci królowej polskiej Marii Ludwiki Gonzagi, która przybyła drogą wodną z Francji do Gdańska. Most Zielony został zbudowany w 2 - ej poł. XVI w. wg. proj. Dirca Danielsa w miejscu Mostu Kogi. W 1883 r. drewniany most zastąpiono stalowym, opartym na betonowych podporach, w 1928 r. zmodernizowany.