Budynek schroniska młodzieżowego na Biskupiej Górce został wzniesiony w latach 1938 – 40 wg projektu Hansa Riecherta, z inicjatywy Alberta Forstera. Kamień węgielny wmurowano 26 VII 1938 r. Schronisko oddano do użytku na początku 1940 r. Mogło zapewnić jednorazowo nocleg 500 osobom. Budowla nawiązywała do architektury gotyckich zamków krzyżackich. Zwieńczona była wieżą zegarową (mierzącą 25 m) z carillonem (składającym się z 22 dzwonów). Zegar wraz z carillonem został uruchomiony w lecie 1940 r. W szerokim oknie poniżej zegara zainstalowano mechanizm, który codziennie w południe uruchamiał walkę okrętów: karaweli „Peter von Danzig” (dowodzonej przez Paula Benekego) z z florencką galerą wiozącą słynny obraz H. Memlinga „Sąd Ostateczny”. Walka okrętów odbywała się przy dźwiękach carillonu. Północno – wschodni narożnik budynku ozdobiono rzeźbą Neptuna wykonaną przez Wilhelma Hasmanna. W marcu 1945 r. po zajęciu tego terenu przez Armię Czerwoną, działaniami jej wojsk dowodził gen. Paweł Batow (dowódca II armii Frontu Białoruskiego). W pierwszych latach powojennych znajdował się w tym budynku akademik dla studentów Politechniki Gdańskiej, następnie przejęła go Milicja Obywatelska. Aktualnie gospodarzem jest policja. 16 ocalałych dzwonów carillonu przeniesiono na wieżę odbudowanego Ratusza Głównego Miasta.

Pocztówka wydana przez działającą na Politechnice Gdańskiej korporację studencką ADB Gothia. Korporacja powstała w okresie międzywojennym i była związana z niemieckimi ruchami nacjonalistycznymi. Hasło na karcie pocztowej brzmi: Ta ziemia jest niemiecka.

Najprawdopodobniej powitanie pancernika Schleswig - Holstein w Nowym Porcie (25 sierpnia 1939).

Pierwszowojenny dowódca (1914-1918), 128. Gdańskiego Pułku Piechoty.

Pocztówka przedstawiająca wejście floty niemieckiej do Nowego Portu. Postacie: cesarz Wilhelm II, książę Heinrich Hohenzollern, brat cesarza i dowódca floty liniowej oraz książę Adalbert, syn cesarza. Obieg 1903 r.

Legendarny dowódca (lata I wojny światowej 1914-1918), 128. Gdańskiego Pułku Piechoty, Franz von Netzer. W pułku tym służyło wielu mieszkańców Gdańska i okolic, w tym Polaków. Podczas I wojny światowej pułk zapisał chlubne karty w ciężkich walkach na froncie zachodnim. Netzer był powszechnie szanowany i lubiany przez swoich żołnierzy. Po wojnie osiadł na południu Niemiec, a podczas wizyty w Wolnym Mieście Gdańsku, był witany i fetowany przez wielotysięczne tłumy.