Niemiecka lekka haubica polowa le. FH 18 kal. 105 mm z jednostek gdańskiej Policji Krajowej rozstawiona na stanowisku prowadzi ostrzał budynku Poczty Polskiej w Gdańsku przy Placu Heweliusza (Heveliusplatz) - widok z boku nieco od tyłu. Przy armacie obsługujący ją 4 żołnierze w charakterystycznych niemieckich hełmach na głowach, w pełnym ekwipunku bojowym (puszki na maski przeciwgazowe, chlebaki, menażki). Piąty żołnierz stoi z boku za rogiem ceglanego budynku, zasłaniając sobie uszy dłońmi. Wokół niskie metalowe ogrodzenie z furtką przez którą strzela armata. Dalej ulica i budynek po jej drugiej stronie. Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: GK-5-1-10-5

Jedna z końcowych stron publikacji. Bibliografia.

Charakterystyczne dla Gdańska były ciasne zaułki otaczające prawie każdy kościół śródmieścia. Wojna zniszczyła większość z nich. Za najlepiej zachowany można uznać Zaułek Świętojański (dziś „Zachariasza Zappio”). Uliczka otaczająca kościół św. Jana, a właściwie plac, na którym stoi, był od początku związany z kościołem. Określano go jako Cmentarz Świętojański (1577 Johanniskirchhof), lub – do 1945 – Przy Kościele Św. Jana (1822 An der Johanniskirche). Tego rodzaju nazwy oddawano po polsku jako Zaułek, w tym przypadku Świętojański, ale w 1945 o tej uliczce zapomniano. W 1999 roku nadano jej nazwę Zaułek Zachariasza Zappio – nie wiedząc, że zasłużony dobroczyńca kościoła w XVII wieku ma już swoją ulicę: Czopową. Prawidłową nazwą jest Zaułek Świętojański.

Kadra dowódcza V Wileńskiej Brygady AK, stoją od lewej: mjr Zygmunt Szendzielarz ps. „Łupaszka", ppor. Stefan Jezierski ps. „Stefan", ppor. Władysław Łukasiuk ps. „Młot", por. Zygmunt Błażejewicz ps. „Zygmunt", ppor. Lucjan Minkiewicz ps. „Wiktor”, ppor. Jan Zaleski ps. „Zaja". W tle widoczne drzewa oraz inni żołnierze brygady (1945 -1946 r.) Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: IPNBU-3-3-6-2

Strona tytułowa publikacji

Słowo wstępne Mariana Pelczara, trzecia strona