Kadra dowódcza V Wileńskiej Brygady AK, stoją od lewej: mjr Zygmunt Szendzielarz ps. „Łupaszka", ppor. Stefan Jezierski ps. „Stefan", ppor. Władysław Łukasiuk ps. „Młot", por. Zygmunt Błażejewicz ps. „Zygmunt", ppor. Lucjan Minkiewicz ps. „Wiktor”, ppor. Jan Zaleski ps. „Zaja". W tle widoczne drzewa oraz inni żołnierze brygady (1945 -1946 r.) Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: IPNBU-3-3-6-2

Legendarny pierwszowojenny dowódca 128. Gdańskiego Pułku Piechoty (służyło w nim wielu mieszkańców Gdańska i okolic). Netzer był powszechnie lubiany i szanowany przez swoich żołnierzy. Po wojnie osiadł na południu Niemiec a jego wizyty w Gdańsku były okazją do wielotysięcznych manifestacji.

Stoją od lewej: ppor. cz. w. Henryk Wieliczko ps. "Lufa" (uzbrojony w sowiecki pistolet maszynowy PPS wz. 1943), por. Marian Pluciński ps. "Mścisław", mjr Zygmunt Szendzielarz ps. "Łupaszka", wachm. Jerzy Lejkowski ps. "Szpagat" (uzbrojony w sowiecki pistolet maszynowy PPSz wz. 1941 tzw. pepesza z magazynkiem bębnowym), ppor. Zdzisław Badocha ps. "Żelazny" (oznaczony krzyżykiem). W tle zabudowania nieznanej miejscowości. Uwagi: Na odwrocie odręczny dopisek. Fotografia umieszczona w karcie zabezpieczającej.;Reprodukcja. Na odwrocie odręczny opis (niebieskim długopisem): wymienione postacie, krótki wiersz pt. "Do Oki" i dedykacja mówiąca o pochodzeniu odbitki z datą "Gdańsk, dn. 19.06.81 r.". Odbitka przekazana do zasobu archiwalnego IPN przez prof. Jędrzeja Tucholskiego (zm. 2012), zastępcę dyrektora Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów IPN (2000-2005) i głównego specjalistę w BUiAD IPN (2005-2008). Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: IPNBU-3-3-6-3

Dwór Artusa w trakcie odbudowy. Zabytek mocno ucierpiał w czasie wojny. Praktycznie został z niego tylko kadłub. Zniszczony przez sowietów.

Charakterystyczne dla Gdańska były ciasne zaułki otaczające prawie każdy kościół śródmieścia. Wojna zniszczyła większość z nich. Za najlepiej zachowany można uznać Zaułek Świętojański (dziś „Zachariasza Zappio”). Uliczka otaczająca kościół św. Jana, a właściwie plac, na którym stoi, był od początku związany z kościołem. Określano go jako Cmentarz Świętojański (1577 Johanniskirchhof), lub – do 1945 – Przy Kościele Św. Jana (1822 An der Johanniskirche). Tego rodzaju nazwy oddawano po polsku jako Zaułek, w tym przypadku Świętojański, ale w 1945 o tej uliczce zapomniano. W 1999 roku nadano jej nazwę Zaułek Zachariasza Zappio – nie wiedząc, że zasłużony dobroczyńca kościoła w XVII wieku ma już swoją ulicę: Czopową. Prawidłową nazwą jest Zaułek Świętojański.

Niemieccy marynarze pozują do zdjęcia ze "zdobyczną" polską flagą. Hel- październik lub listopad 1939.