Kościół franciszkański św. Trójcy zlokalizowany na Starym Przedmieściu, którego początki sięgają pierwszej połowy XV w. i wiążą się z przybyciem franciszkanów do Gdańska. Kościół był następnie rozbudowywany, by osiągnąć na początku XVI w. obecny wygląd. Jest to po kościele Wniebowzięcia NMP największa świątynia w naszym mieście. Pocztówka pokazuje fasadę zachodnią kościoła zwieńczoną późnogotyckim trójdzielnym szczytem wraz z dobudowanym do tej fasady kościołem św. Anny oraz posadowionym w murze klasztornym, domem kazalnicowym.

Kościół wzniesiono w latach 1422-1433 stanowiący rdzeń obecnego prezbiterium. W 1484 podjęto rozbudowę świątyni. Do 1495 roku przebudowano prezbiterium, następnie powstał trójnawowy, halowy korpus nawowy

Dom galeryjny (kazalnicowy) jako jedyny z tego typów domów przerwał II wojnę światową. Pochodzi z 1695 r. Na parterze miał stajnię, na piętrze 5 małych mieszkań, dostępnych od zewnątrz (z kazalnicy - galerii).

Kościół Świętej Trójcy i Kaplica św. Anny, widok od strony zachodniej. Widoczny jest tez dom galeriowy. Fotografia pochodzi z albumu "Danzig und Umgebung in Bildern".

Wirydarz dawnego klasztoru franciszkańskiego z fontanną i wieżyczką schodową. W budynkach poklasztornych mieściło się Muzeum Miejskie i gimnazjum, dziś Muzeum Narodowe w Gdańsku. Na zdjęciu stan przed przebudową fontanny.

Część dawnego zespołu klasztornego franciszkanów Braci Mniejszych Konwentualnych. Na pocztówce widoczny kościół św. Trójcy, kaplica św. Anny i ryglowy dom galeriowy. Obieg 1929 r.