Ulica Łąkowa (Weidengasse) w kierunku Długich Ogrodów (Langgarten). Z prawej strony widoczne skrzyżowanie z ulicą Stefanii Sempołowskiej (Hirschgasse) Przedwojenna nazwa ulicy Łąkowej pochodziła od wierzb, którymi w połowie XVII w. był obsadzony rów melioracyjny pośrodku tej ulicy. Pozostałością rowu jest alejka biegnąca środkiem ulicy.

Złota Brama (oficjalna nazwa od 1967 r.), zwana do 1945 r. Bramą Długouliczną (Langgaser Tor) zamyka od zachodu wylot ul. Długiej. Na zdjęciu widoczna jest wschodnia fasada bramy. Bramę wzniesiono w latach 1612 - 14 wg. proj. Abrahama van den Blocke' a (budował ją Hans Strakowski). Nosi ona cechy manieryzmu niderlandzkiego; kształtem przypomina trójprzęsłowy rzymski łuk triumfalny. Wcześniej na jej miejscu znajdowała się czternastowieczna brama gotycka

Bazylika konkatedralna pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP, dawna fara Głównego Miasta. Początki budowy sięgają 1343 r. Budowę zakończono w 1502 r.  Kościół gotycki, trójnawowy, halowy. Największa ceglana świątynia na świecie. Widoczna na zdjęciu ulica w 1378 r. była określana jako „poprzeczna przy wieży” , zaś od 1416 r. - Szewska (po niemiecku Trippenmachergasse, w 1633 r. - Korkenmachergasse). Nazwa ta stanowiła odniesienie do producentów różnego rodzaju obuwia, w tym drewniaków (Korken lub Trippen) nakładanych na pantofle celem ochrony przed błotem i kałużami. Po wojnie zatwierdzono nazwę ulicy „Szewska”.

Długi Targ początkowo zaliczano do ulicy Długiej. Na przełomie XIV/XV wieku nazywano go "zakątkiem ulicy Długiej", ale funkcjonowała już wtedy również nazwa Targ.

Średniowieczna Brama Krowia, będąca jedną z kilku bram wodnych Głównego Miasta, znajdująca się u wylotu ul. Ogarnej. Na zdjęciu uwieczniona została brama z przed wyburzenia w 1905 r. Wybudowano wtedy nową, neogotycką bramę w tym samym miejscu. Nazwa pochodziła od drogi pędzenia bydła ul. Ogarną na wyspę spichrzów, do tamtejszej rzeźni. droga ta wiodła przez tę bramę, a następnie Most Krowi.

Fragment ul. Wały Jagiellońskie (do 1945 r. Dominikaner - Wall) powstałej u schyłku XIX w. na terenie uzyskanym dzięki niwelacji nowożytnych fortyfikacji miejskich pasa zachodniego. W tym miejscu znajdował się Wał Dominikański, stąd przedwojenna nazwa ulicy. Została ona zabudowana reprezentacyjnymi, nowoczesnymi gmachami.