Wschodnia część ulicy Szerokiej (Breitgasse), w głębi Żuraw. Zlikwidowane są przedproża i ułożone nowe chodniki. Widoczny tez tramwaj, który kursował po ulicy Szerokiej.

Widok na część ulicy Szerokiej (Breitgasse), w kierunku Żurawia. Zlikwidowane są przedproża i ułożone nowe chodniki. Z lewej strony skrzyżowanie z ulicą Tandeta. W głębi Żuraw i tramwaj.

Widok na część ulicy Szerokiej (Breitgasse), w kierunku Żurawia. Zlikwidowane są przedproża i ułożone nowe chodniki. W głębi Żuraw i tramwaj. Spacerujący ludzie po ulicy.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Budynek loży masońskiej Einigkeit (Jedność) na Neugarten 8 (Nowe Ogrody). W czasie I wojny światowej mieścił się tam szpital wojskowy i właśnie jego pacjentów widzimy na schodach.

Inauguracja synagogi we Wrzeszczu. Uroczyste otwarcie nastąpiło w niedzielę 25 września 1927 roku. Wówczas uroczyście wniesiono nowe zwoje Tory. Na uroczystości obecni były władze Gminy Synagogalnej, prezydent policji, senatorzy Wolnego Miasta Gdańska, nowe kierownictwo Synagogen-Verein: przewodniczący Richard Heidenfeld i zastępca przewodniczącego Moritz Gelhar. Modlitwy prowadził rabin Dawid Weiss oraz Jakow Meir Sagalowicz, który odmówił modlitwę w języku hebrajskim.

Nowe- miasto nad Wisłą w powiecie świeckim. Skład mebli Reinholda Hundsdorffa- Nowe, ulica Klasztorna 20.

Kolumna opancerzonych transporterów gąsienicowych jedzie od strony ul. Hucisko w kierunku ul. Świerczewskiego (obecnie ul. Nowe Ogrody). W lewym dolnym rogu prawdopodobnie grupa Milicjantów (ZOMO). Wzdłuż wiaduktu i za nim widać tłum. W prawym górnym rogu budynek Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej. Zdjęcie wykonane prawdopodobnie z budynku Komendy Miejskiej MO. Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: IPNGd-12-2-2-186

W 1897 r. właścicielem zespołu kuracyjnego przy Pustym Stawie w Gdańsku - Stogach został Eugen Manteuffel, który wybudował nowe obiekty dla kuracjuszy, m. in. widoczny na zdjęciu drewniany zamek (na jeziorze Pusty Staw) - atrakcja dla dzieci.

Ul. Nowe Ogrody 30/ 34. Gmach Sądu Rejonowego - przed wojną był to tzw. Pałac Sprawiedliwości (Justlpalast) - mieścił się w nim Królewski Sąd Krajowy i Rejonowy. Budynek wzniesiono na początku XX w. w stylu nawiązującym do manieryzmu niderlandzkiego. Uroczyste otwarcie Sądu miało miejsce 29 X 1910 r.

Widok na ul. Nowe Ogrody od strony mostu znajdującego się nad torami kolejowymi, łączącego ul. Hucisko z ul. Nowe Ogrody. Po lewej stronie widoczny reprezentacyjny gmach władz rejencji gdańskiej, zaś w głębi po prawej stronie - budynek sądu.

Gmach szpitala katolickiego NMP na Dolnym Mieście otwartego w 1853 r. w dawnym Dworze Uphagenów znajdującym się przy skrzyżowaniu ul. Śluza (dziś Kieturakisa) i Łąkowej. W kolejnych latach dobudowano nowe skrzydło wzdłuż ul.Śluza (Kieturakisa).

Początki kościoła i szpitala Bożego Ciała sięgają 2 poł. XIV w., kiedy poza murami Starego Miasta powstał przy Hagenbergische Gasse (ob. 3 Maja) szpital dla trędowatych. Z czasem przekształcony został w przytułek dla starych, samotnych i niedołężnych. W kolejnych wiekach wznoszono nowe budynki szpitala, rozbudowano kościół. Szpital do 1945 r. pełnił rolę przytułku.

Nowe łazienki jelitkowski, wybudowane ok. 1920 roku. Na pocztówce widzimy przebieralnię i kąpielisko przeznaczone dla pań.

Pocztówka ukazuje rozwój Nowego Portu na przełomie XIX i XX w. Na obu fotografiach jest ten sam narożnik ulic Władysława IV i Na Zaspę. Pod nowszą fotografią sentencja: "Stare upada, zmieniają się czasy, a nowe życie rozkwita spośród ruin". Obieg 1905 r.

Budynek został zbudowany w XIX wieku dla potrzeb władz prowincji Prusy Zachodnie (Provinzialverwaltung – Landeshaus) przy Neugarten 23 (Nowe Ogrody). Później siedziba parlamentu gdańskiego. Obecnie parking przy siedzibie Komendy Miejskiej Policji.

Budynek został zbudowany w XIX wieku dla potrzeb władz prowincji Prusy Zachodnie (Provinzialverwaltung – Landeshaus) przy Neugarten 23 (Nowe Ogrody). Później siedziba parlamentu gdańskiego. Obecnie parking przy siedzibie Komendy Miejskiej Policji.

Budynek został zbudowany w XIX wieku dla potrzeb władz prowincji Prusy Zachodnie (Provinzialverwaltung – Landeshaus) przy Neugarten 23 (Nowe Ogrody). Później siedziba parlamentu gdańskiego. Obecnie parking przy siedzibie Komendy Miejskiej Policji.

Budynek pruskiej rejencji gdańskiej przy Neugarten 12-16 (Nowe Ogrody). Obecnie w tym miejscu znajduje się Urząd Miejski i nitka ulicy 3 Maja.

20 XII 1808 r. zostały utworzone dwa pułki huzarów: 1. Przyboczny Pułk Huzarów (stacjonował w Gołdapi) i 2. Przyboczny Pułk Huzarów im. Królowej Prus Wiktorii (z siedzibą w Starogardzie Gd.). Pierwszy z nich 7 V 1817 r. otrzymał nowy garnizon w Gdańsku. Od 1861 r. określano go jako 1. Przyboczny Pułk Huzarów Nr. 1 Po połączeniu obu pułków huzarów przybocznych otrzymały one na garnizon nowe koszary we Wrzeszczu. Uroczystość wmaszerowania wojsk do tych koszar odbyła się 14 IX 1901 r. w obecności cesarza Wilhelma II.

Budynek kasyna oficerskiego w kompleksie koszarowym w Strzyży Górnej. Po przeniesieniu z Poznania do Wrzeszcza 2. Przybocznego Pułku Huzarów, dodano do starego kasyno dodatkowe skrzydło, będące jego lustrzanym odbiciem. Obie części spojono łącznikiem w którym mieściła się sala bankietowa. Nowe kasyno uroczyście otwarto 14 września 1901 roku.

Nowe Dobra- duża wieś położona w powiecie chełmińskim, w gminie Chełmno. Na pocztówce widzimy gospodę Rockertsa, budynek szkoły, oraz cegielnię.