Pomnik Jana III Sobieskiego na Wałach Hetmańskich we Lwowie. Pomnik ten powstał u schyłku XIX w. we Lwowie, którego mieszkańcy postanowili uczcić dwusetną rocznicę Wiktorii Wiedeńskiej fundując polskiemu monarsze pomnik. Jego realizacja możliwa była dzięki publicznej zbiórce pieniędzy. Projekt pomnika wykonał rzeźbiarz lwowski, Tadeusz Barącz. Po II Wojnie Światowej pomnik został przewieziony do naszego kraju. Jak wspomina Edgar Milewski – stanął w Parku Wilanowskim w Warszawie. Jednakże różne inne miasta czyniły starania o pozyskanie monumentu. Oprócz Gdańska były to Kraków i Wrocław. W imieniu Gdańska rozmowy prowadzili od jesieni 1961 r.: przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej Stanisław (?Józef) Szmidt i I sekretarz Komitetu Miejskiego PZPR Eugeniusz Szwarczyk.

Koszary w Nowym Porcie, przy Olivaer Straße 35C (ul. Oliwska), wybudowane w latach 1880–1882 dla 2 batalionów (artylerii pieszej oraz piechoty). Po roku 1922 przekazane w użytkowanie rządowi polskiemu na mieszkania polskich pracowników poczty, kolei i pracujących na Westerplatte. Obieg 1915 r.

Koszary w Nowym Porcie, przy Olivaer Straße 35C (ul. Oliwska), wybudowane w latach 1880–1882 dla 2 batalionów (artylerii pieszej oraz piechoty). Po roku 1922 przekazane w użytkowanie rządowi polskiemu na mieszkania polskich pracowników poczty, kolei i pracujących na Westerplatte.

Koszary w Nowym Porcie, przy Olivaer Straße 35C (ul. Oliwska), wybudowane w latach 1880–1882 dla 2 batalionów (artylerii pieszej oraz piechoty). Po roku 1922 przekazane w użytkowanie rządowi polskiemu na mieszkania polskich pracowników poczty, kolei i pracujących na Westerplatte. W głębi rafineria cukru. Obieg 1916 r.

Koszary w Nowym Porcie, przy Olivaer Straße 35C (ul. Oliwska), wybudowane w latach 1880–1882 dla 2 batalionów (artylerii pieszej oraz piechoty). Po roku 1922 przekazane w użytkowanie rządowi polskiemu na mieszkania polskich pracowników poczty, kolei i pracujących na Westerplatte. Po lewej Twierdza Wisłoujście. Obieg 1899 r.

Koszary w Nowym Porcie, przy Olivaer Straße 35C (ul. Oliwska), wybudowane w latach 1880–1882 dla 2 batalionów (artylerii pieszej oraz piechoty). Po roku 1922 przekazane w użytkowanie rządowi polskiemu na mieszkania polskich pracowników poczty, kolei i pracujących na Westerplatte. W głębi kominy cukrowni. Obieg 1917 r.