Front domu patrycjusza Johana Uphagena położony przy ulicy Długiej. W latach 1775 - 1779 przebudowany przez mistrza murarskiego Johana Benjamina Dreyera. Koszt przebudowy i wykończenia wyniósł 275 000 guldenów.

Ruch w porcie gdańskim.

Dom galeryjny (kazalnicowy) jako jedyny z tego typów domów przerwał II wojnę światową. Pochodzi z 1695 r. Na parterze miał stajnię, na piętrze 5 małych mieszkań, dostępnych od zewnątrz (z kazalnicy - galerii).

Lehrerinnen Feierabendhaus przy ul. Kronprinzenallee 23 (ob. ul. Wita Stwosza 23). Był to dom dla emerytowanych nauczycielek.

Wnętrze największej gdańskiej świątyni, vczyli kościoła Wniebowzięcia NMP, której początki sięgają czasów krzyżackich i jednocześnie lokacji Głównego Miasta Gdańska. Pełnił on rolę fary tej części miasta. Był on sukcesywnie rozbudowywany, aż osiągnął ostateczny kształt w początkach XVI w. W 2 poł XVI w. został przejęty przez luteran. Przez kilkaset lat pełnił rolę najważniejszej świątyni luterańskiej w Gdańsku. Bogate wyposażenie uległo w dużej mierze zniszczeniu lub rozproszeniu w czasie II wojny światowej. Dotyczy to również ambony, która widoczna jest na zdjęciu. Jej miejsce po II wojnie zajęła ambona z kościoła św. Jana.

Wnętrze Dworu Artusa wybudowanego przy Długim Targu 44, w jego pierzei północnej. Pełnił on miejsce spotkań elit ówczesnego mieszczaństwa, następnie kupieckiej giełdy. Obecnie spełnia rolę muzealną i reprezentacyjną. Tu odbywają się uroczystości miejskie, koncerty itp. Widoczny na zdjęciu bogaty wystrój wnętrza pochodzi z wieków XVI - XVII.