Płomienie pomiędzy budynkiem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku przy ul. Wały Jagiellońskie (obecnie budynek Prokuratury Okręgowej i Apelacyjnej), a kościołem pw. Św. Elżbiety (niewidocznym na zdjęciu). Na pierwszym planie widać chłopca i kilku mężczyzn. W głębi zdjęcia (za płomieniami) znajduje się tłum. Zakaz kopiowania, zasb dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: IPNGd-12-2-2-341

Prace przy rozbiórce Bastionu św. Elżbiety. Na pierwszym planie odsłonięta baszta Bramy Raduńskiej, którą później rozebrano. Widoczna wieża kościoła św. Elżbiety.

1 VIII 1915 r. - osłonięcie  pomnika - Kolumny Wojennej (Kriegssäule) przy bastionie św. Elżbiety poświęconej zwycięstwom niemieckim w  czasie I wojny światowej.

Tereny widoczne na zdjęciu zostały zagospodarowane po likwidacji fortyfikacji miejskich. Neorenesansowy gmach po lewej stronie pełnił początkowo funkcję komendy głównej gdańskiego garnizonu wojskowego. Po utworzeniu WMG znajdowała się w nim siedziba Wysokiego Komisarza Ligi Narodów, a po wojnie siedziba PPR, potem PZPR, następnie przez kilkadziesiąt lat - siedziba Klubu Studentów "Żak". Obecnie jest to tzw. Nowy Ratusz - miejsce obraz Rady Miasta.

Pomnik określany jako Gefallenendenkmal (Pomnik Ofiar Wojny) lub Landeskriegerdenkmal (Krajowy Pomnik Wojenny) odsłonięty przy bastionie św. Elżbiety w czerwcu 1933 r. w formie kolumny zwieńczonej niemieckim orłem, będący hołdem dla niemieckich ofiar I wojny światowej. Rozebrany w sierpniu 1957 r.

Bastion św. Elżbiety podczas rozbiórki (ok. 1895 r.) widziany od południowego -zachodu. Znajdował się w obrębie nowożytnych fortyfikacji otaczających miasto od zachodu. W obiegu od 1913 r.