Karta z publikacji "Gdańsk w starych rycinach" zawierającej 23 ryciny Johanna Carla Schultza.

Dom galeriowy przy kościele św. Trójcy i ulica św. Trójcy (Trinitatiskirchengasse). Obieg 1915 rok.

Dom galeriowy przy kościele św. Trójcy i ulica św. Trójcy (Trinitatiskirchengasse).

Dom galeryjny (kazalnicowy) jako jedyny z tego typów domów przerwał II wojnę światową. Pochodzi z 1695 r. Na parterze miał stajnię, na piętrze 5 małych mieszkań, dostępnych od zewnątrz (z kazalnicy - galerii). Widok od strony ul. Św. Trójcy.

Na zdjęciu widoczny jest kościół św. Trójcy (jego fasada zachodnia z charakterystycznym gotyckim szczytem) wraz z kaplicą św. Anny. Kościół św. Trójcy został wybudowany w średniowieczu przez franciszkanów przybyłych do Gdańska na początku XV w. Pierwszy ich kościół powstał w latach 1422 – 31 i nosił wezwanie Wieczerzy Pańskiej. W czasie rozbudowy kościoła i klasztoru (na przełomie XV i XVI w., dobudowano trójnawową halę do pierwotnego kościoła, przeznaczając go na prezbiterium. Wtedy też do nawy południowej kościoła dobudowano kaplicę św. Anny, w której odbywały się nabożeństwa w języku polskim (po przejęciu świątyni przez luteran, uczestniczyli w nich Polacy tego wyznania). Jednym z zasłużonych kaznodziejów luterańskich posługujących w kaplicy był Krzysztof Celestyn Mrongowiusz. Na zdjęciu uwidoczniony jest też dziedziniec utworzony przez otaczające go budynki kościoła i kaplicy św. Anny oraz średniowieczny mur, na którym od strony północnej osadzony jest dom kazalnicowy. Jest to przykład domów galeriowych budowanych niegdyś w konstrukcji szachulcowej dla ubogiej ludności miasta. Ten zaś wzniesiono na potrzeby Gimnazjum Akademickiego funkcjonującego od poł. XVI w. w dawnym klasztorze franciszkańskim.

Panorama z Biskupiej Górki (Bischofsberg)