Widok na Wyspę Spichrzów od strony Żurawia. Przy prawej krawędzi kasa oszczędności.

Widok na Zieloną Bramę i Zielony Most. Za mostem Długie Pobrzeże i Dom Przyrodników.

Na zdjęciu widoczny jest Most Zielony (którego zachodni przyczółek rozpoczyna się przy Zielonej Bramie), jako zwodzony, dwuklapowy. Dzięki odpowiedniemu mechanizmowi możliwe było podnoszenie przęseł mostu, co umożliwiało żeglugę Starą Motławą nawet dużym jednostkom pływającym.

Stan Bramy Zielonej po wojnie. Widać ustawione podpory. Miejsce, na którym stoi brama, należy do najważniejszych w historii Gdańska. Tutaj od wieków krzyżowały się dwie główne arterie miasta – wodna i lądowa, tu funkcjonowała najstarsza przeprawa przez Motławę. Pierwszy most, zwany mostem Kogi istniał już w 1357 r. Obok stała wielka waga miejska (mała była pod Ratuszem). W kronikach zanotowano zawalenie się mostu, już zwodzonego, w 1512 r., przy czym „utopiło się wiele osób”.

Widok na Główne Miasto od strony Starej Motławy: w głębi widoczne wieże Ratusza Głównego Miasta i kościoła Wniebowzięcia NMP. Na pierwszym planie kamieniczki znajdujące się wzdłuż nabrzeża Motławy, po prawej strony fragment Zielonej Bramy wraz z Zielonym Mostem.

Rycina Petera Willera z roku 1638 - 1642 przedstawiająca Zieloną Bramę i Zielony Most. Ryciny ilustrowały księgę Reinholda Curicke "Historyczny opis miasta Gdańska” ("Der Stadt Dantzigk historische Beschreibung") napisaną w latach 1638-1642. Księga została wydana dopiero w 1687. Powodem opóźniania wydania była zawarta w książce krytyka władz Gdańska i pozytywne uwagi o kalwinizmie, którego wyznawcą był autor.