Widok z ulicy Chlebnickiej na Bramę Chlebnicką. Przez światło bramy wyziera fragment spichlerza z Wyspy Spichrzów. Na pierwszym planie gdańskie przedproża.

Stan Bramy Zielonej po wojnie. Widać ustawione podpory. Miejsce, na którym stoi brama, należy do najważniejszych w historii Gdańska. Tutaj od wieków krzyżowały się dwie główne arterie miasta – wodna i lądowa, tu funkcjonowała najstarsza przeprawa przez Motławę. Pierwszy most, zwany mostem Kogi istniał już w 1357 r. Obok stała wielka waga miejska (mała była pod Ratuszem). W kronikach zanotowano zawalenie się mostu, już zwodzonego, w 1512 r., przy czym „utopiło się wiele osób”.

Widok od strony Wyspy Spichrzów na Bramę Zieloną i nabrzeże na tyłach ulicy Powroźniczej. Liczne nadbudówki, wiszące pranie na dachu.

Widok od strony Zielonego Mostu na Bramę Zieloną. Widoczny pałąk rozpinający trakcję tramwajową umożliwiając podnoszenie przęseł Mostu Zielonego.Fotografia pochodzi z albumu "Danzig und Umgebung in Bildern".

Brama została zbudowana była w 2 - ej poł. XVI w. zastąpiła gotycka Bramę Kogi. Najpierw budowę nadzorował Regnier z Amsterdamu, następnie Hans Kramer. Nadano jej cechy niderlandzkiego manieryzmu. Miała pełnić funkcję rezydencji królewskiej w Gdańsku, czego zaniechano. Odbyła się tutaj jedynie uczta ku czci królowej polskiej Marii Ludwiki Gonzagi, która przybyła drogą wodną z Francji do Gdańska. Most Zielony został zbudowany w 2 - ej poł. XVI w. wg. proj. Dirca Danielsa w miejscu Mostu Kogi. W 1883 r. drewniany most zastąpiono stalowym, opartym na betonowych podporach, w 1928 r. zmodernizowany.

Widok przez Bramę Chlebnicką na ruiny ulicy Chlebnickiej, w oddali widoczna wycieczka i stosy cegieł porozbiórkowych.