Karta z publikacji "Gdańsk w starych rycinach" zawierającej 23 ryciny Johanna Carla Schultza.

Długi Targ (Langemarkt) widok od strony Zielonej Bramy. Na środku fotografii Ratusz Głównego Miasta. Widoczne też tramwaje.

Długi Targ razem z ulicą Długą należy do najstarszych części Prawego Miasta (wspólna nazwa Langgasse aż do XVII w.) . Część Długiego Targu między ratuszem a Studnią Neptuna nazywano w 1653 roku Ferkelmarkt (Prosięcy Targ - nazwa ironiczna).

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Schody i portal z herbem Gdańska nad wejściem do Ratusza Głównego Miasta. Widok od strony ulicy Długiej (Langgasse).

Sień Główna znajdująca się na I piętrze Ratusza Głównego Miasta Gdańska (przy ul. Długiej 46). Misternie rzeźbione dębowe schody prowadzą na II piętro. Malowidło umieszczone niegdyś na suficie nie przetrwało II wojny światowej (ob. znajduje się tam obraz wykonany przez Józefę Wnukową przedstawiający wjazd Jana III Sobieskiego do Gdańska w 1677 r.