Budowę bramy i dwóch wież rozpoczęto w 1517 r. Z powodu kształtu nazwano je Basztą Stągiewną i Stągwiami Mlecznymi. Można spotkać określenie na mniejszą basztę: Stągiewka lub Baszta Śmietanowa.

Brama Stągiewna z basztami i Mostem Stągiewnym. Widok od strony ulicy Na Szopy. Obieg 1912.

Brama Stągiewna z basztami i Mostem Stągiewnym. Widok od strony ulicy Na Szopy. Widoczne skrzyżowanie z ulicami Szopy, Długie Ogrody i Szafarnią. Z lewej strony widoczna zabudowa Wyspy Spichrzów

Brama Stągiewna, wzniesiona zapewne w latach 1517-1519, została usytuowana w linii umocnień osłaniających od wschodu Wyspę Spichrzów. Dwubasztowy zespół Bramy Stągniewnej, bardzo nietypowy w swej bryle architektonicznej, budzi od dawna zainteresowanie badaczy. Przypuszcza się, że pierwotnie Brama miała stanowić układ trzech baszt flankujących dwa zawarte między nimi przejazdy: potężna baszta środkowa byłaby wówczas obstawiona dwiema mniejszymi. Ostatecznie jednak zrezygnowano z budowy trzeciej baszty – północnej – poprzestając na jednym przejeździe pomiędzy basztą większą zwaną Stągwią, i mniejszą nazywaną Stągiewką.

Brama Stągiewna z Mostem Stągiewnym od strony południowo-wschodniej.

Brama Stągiewna z basztami i Mostem Stągiewnym. Widok od strony ulicy Na Szopy. Widoczne skrzyżowanie z ulicami Szopy, Długie Ogrody i Szafarnią. Z lewej strony widoczna zabudowa Wyspy Spichrzów