Widok z tarasu przystani promowej na Westerplatte na nabrzeże Nowego Portu. Pośrodku kościół Wniebowstąpienia. Obieg 1920 r.

Widok na nabrzeże Nowego Portu i kościół Wniebowstąpienia.

Kaplica znajdująca się na wzniesieniu nad Kościołem Świętego Wojciecha (za Kanałem Raduni). Dolne partie murów pochodzą z XV wieku-część górna to efekt renowacji z 1880. Według średniowiecznej tradycji miejsce pierwszego pochówku Świętego Wojciecha. Od 1928 roku cel dorocznych pielgrzymek wiernych z archidiecezji gdańskiej (23 kwietnia).

Pocztówka przedstawiająca najważniejsze budynki żuławskiej wsi Suchy Dąb.Osada została lokowana na prawie niemieckim w 1350 roku. W prawym górnym rogu gospoda Leberechta Kopittke.. Poniżej siedziba NSDAP (obecnie Urząd Gminy Suchy Dąb). Obok późnogotycki kościół ze strzelistą szachulcową wieżą. Zniszczony w 1945, został odbudowany w latach siedemdziesiątych XX wieku. Kościół zbudowany jest na lewym brzegu Motławy.Przed II wojną światową była tu osobna osada - Ostrowite (Osterwick).

Wieś Rokitnica została lokowana w1363 roku na bagnistych terenach pomiędzy Radunią a Motławą. Na pocztówce widzimy gotycki kościół ewangelicki zniszczony w1945 roku.

Zniszczony podczas II wojny światowe kościół w Wocławach.

Na pocztówce widzimy dawny kościół luterański Świętego Jerzego (obecnie kościół katolicki, parafialny, pod wezwaniem Świętego Jana Bosko). Za drzewami po lewej plebania i najstarsza oruńska gospoda Pod Kolorowym Koziołkiem. Widzimy również końcowy przystanek linii nr 6 z oczekującym na pasażerów tramwajem.

Pozdrowienia z Suchego Dębu - wsi położonej w obrębie Powiatu Gdańskie Niziny (w Prowincji Prusy Zachodnie), zaś po utworzeniu II WMG - w jego obrębie. Jest to pocztówka trójobrazkowa pokazująca różne interesujące obiekty znajdujące się w tej wsi: kościół z plebanią, szkołę oraz dom podcieniowy.

Pocztówka dwuobrazkowa pokazująca kościół św. Wojciecha (przy Trakcie św. Wojciecha 440) oraz kaplicę pod tym samym wezwaniem (na pobliskim Wzgórzu św. Wojciecha). Początki kościoła sięgają XII w. i działalności przybyłych tu benedyktynów. Kościół tutejszy był poddawany rozbudowie; w 1537 r. uległ pożarowi. Odbudowany jeszcze w tym samym stuleciu, rozbudowany w XVII w. W XVIII w. gospodarzami byli tu misjonarze Wincentego a Paulo.

Kościół pod wezwaniem Świętego Antoniego z Padwy w Osicach.Wybudowany na przełomie XIV i XV wieku , od połowy wieku XVI był świątynią luterańską.Przed kościołem widoczne są tory kolei wąskotorowej z 1905 roku (rozebrane w 1974).

Kościół wybudowany w latach 1820-1823 na podstawie projektu Karola Fryderyka Schinkla. Obecnie siedziba parafii pod wezwaniem Świętego Jana Bosko.Wysokość wieży 43 metry.

Pierwsze zdjęcie przedstawia dzisiejszą ulicę Osadników Wojskowych w Cedrach Wielkich. Na ulicy tej obok kościoła parafialnego i budynków mieszkalnych znajdowało się kilka stawów pełniących funkcję zbiorników przeciwpożarowych. Po lewej stronie widoczny duży dom podcieniowy- własność rodziny Frowerk. Na zdjęciu lewym przedstawiono kościół parafialny z pierwszej połowy XIV wieku. Zniszczony w 1946 roku, został odbudowany pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku. Z dawnego wyposażenia zachował się dzwon odlany 1647roku przez słynnego gdańskiego ludwisarza Gerta Benninga. Na dolnym zdjęciu widzimy duży murowany dom, opisany jako siedziba urzędu obwodowego. Budynek zachował się do dzisiaj (Osadników Wojskowych 53-55).

Kościół Świętego Wojciecha (bryła kościoła z przełomu XIV-XV wieku) z zachowanymi we wnętrzu ciekawymi elementami wyposażenia z XVI-XVIII wieku. Przy kościele okazała plebania-dawny dom zakonny misjonarzy Świętego Wincentego a Paulo.

Trójobrazkowa pocztówka z Giemlic.Na zdjęciu górnym widzimy dom typu holenderskiego w którym mieścił się sklep Maxa Buchholza. Na zdjęciu dolnym uwidoczniono czterosłupowy dom podcieniowy.Oba te budynki nie przetrwały do dzisiejszych czasów. Obok neoromański kościół zbudowany w latach 1840-1841 będący siedzibą jedynej na Żuławach parafii katolickiej.

Trójobrazkowa pocztówka z Giemlic jednej z najstarszych żuławskich wsi (wzmiankowana już 1292,kiedy książę Mściwoj II przekazał ją cystersom pelplińskim). W lewym górnym rogu widzimy gospodę Antona Schepanskiego. Na dole duży ceglany dom w stylu neoromańskim,będący siedzibą sołtysa. Obok kościół również wzniesiony w stylu neoromańskim. Za ceglanym murem rozciąga się cmentarz.

Kościół o konstrukcji szachulcowej wzniesiony w 1727 roku na miejscu starszej świątyni zniszczonej podczas wojen szwedzkich. Wewnątrz zachowało się do dzisiaj bogate wyposażenie z XVII-XIX wieku. Po wojnie kościół rekonsekrowano, czyniąc jego patronką Matkę Boską Częstochowską,

Na pierwszym planie nieistniejący dzisiaj budynek gospody i sklepu kolonialnego Martina Mosehra. Z tyłu gotycki kościół który uległ zniszczeniu w 1945 roku.

Na zdjęciu górnym dom opisany jako St. Anna-Heim, dzisiaj mieszkalny, niegdyś pełnił funkcję przytułku dla sierot. Na zdjęciu środkowym widzimy karczmę J. Friedricha. Fotografia dolna przedstawia kościół pręgowski .

Na pocztówce przedstawiono: dom podcieniowy E. Blecha, mieszczący gospodę i sklep mięsny, Barokowy budynek dawnej plebani, mleczarnię oraz gotycki kościół z późniejszą rokokową wieżą o konstrukcji szachulcowej.

W lewym górnym rogu okazały dom rodziny Rohde (istnieje do dzisiaj Leszkowy nr 42). W prawym rogu kościół i nieduży budynek z końca XIX wieku, w którym mieściła się szkoła i organistówka (dzisiaj Leszkowy nr 23). Zdjęcie dolne przedstawia gospodę i sklep Gustawa Goergensa. Przedtem działała tu gospoda Gasthaus zur Deutchen Reichshalle (Gospoda pod Niemieckim Parlamentem). Budynek nie zachował się. Stał na parceli Leszkowy nr 31.

Leszkowy wieś na planie ulicowo-placowym, powstała w drugiej ćwierci XIV wieku. Na nawsiu postawiono kościół parafialny o pierwotnie konstrukcji szkieletowej. W czasach nowożytnych obudowano go murem ceglanym. Kościół po roku 1945 był nieużytkowany i ulegał dewastacji. Został odbudowany w latach 1989-1992 i pod patronatem świętego brata Alberta Chmielowskiego funkcjonuje obecnie jako kościół filialny parafii w Cedrach Wielkich. W lewym górnym rogu gospoda Gasthaus zur Deutschen Reichshalle (Gospoda pod Niemieckim Parlanentam). Budynek nie zachował się (jego lokalizacja to obecna posesja nr 31). Na dolnym obrazku widzimy nieistniejący budynek karczmy Gasthaus zum Deutschen Keiser (Gospoda pod Niemieckim Cesarzem). Jego prawdopodobna lokalizacja to dzisiejsza posesja nr 17.

W lewym górnym rogu karczma Dawida Thissa dawniej będąca własnością Gustawa Goergensa (dzisiejsza posesja nr 31). Prawy górny róg to widok kościoła od strony północnej. Na dole widzimy drewnianą plebanię stojącą kiedyś na północ od świątyni. Na zdjęciu czwartym prywatny dom naczelnika gminy (sołtysa). Prawdopodobnie to istniejący do dzisiaj, mocno przebudowany dom stojący na posesji nr 40.

Dwuobrazkowa pocztówka z miejscowości Leszkowy. Na zdjęciu górnym gospoda Maxa Schatzke (budynek ten mógł być zlokalizowany przy głównej drodze wiejskiej,mniej więcej na terenie dzisiejszej posesji nr 17). Na zdjęciu dolnym zasłonięty drzewami kościół.

Kościół w Trąbkach Wielkich -wnętrze z ołtarzem. Świątynie zbudowano w 1740 roku na miejscu starego zniszczonego podczas wojen szwedzkich (pierwsza parafia powstała za czasów krzyżackich w 1331roku). Z kościołem Wniebowzięcia Maryi Panny wiąże się kult Matki Boskiej Trąbkowskiej skoncentrowany wokół obrazu Marii z Dzieciątkiem.

Na górnym zdjęciu widzimy dzisiejszą ulicę Osadników Wojskowych. Obok kościół z pierwszej połowy XIV wieku, rozbudowany w późnym średniowieczu (dobudowano boczne nawy). Opuszczony po wojnie, został wysadzony i spalony w 1946 roku. Odbudowany pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku, pełni dzisiaj funkcję kościoła parafialnego pod wezwaniem Aniołów Stróżów. Na zdjęciu dolnym, istniejący do dzisiaj dom (Osadników Wojskowych53-55), będący ówcześnie siedzibą urzędu obwodowego.

Pierwszy obrazek od góry przedstawia neogotycki luterański kościół Świętego Jerzego (obecnie parafialny pod wezwaniem Świętego Jana Bosko). Powstał na miejscu barokowej świątyni spalonej przez kozaków w trakcie oblężenia Gdańska w 1813 roku. Na dużym rysunku droga biegnąca wzdłuż Hoenes Waldschen dzisiaj zwanego Parkiem Oruńskim.W kółku budynek restauracji Zur Ostbahn (Przy Kolei Wschodniej).

Wzniesiony w 1672 roku kościół o konstrukcji szkieletowej pod wezwaniem Świętego Mikołaja Archanioła.Spalony w 1945.Na jego miejscu w latach 90-tych XX wiek zbudowano nowy kościół (pod wezwaniem błogosławionej Teresy Benedykty od Krzyża).

Gdańsk, kościół św. Trójcy Danzig St. Trinitas – Kirche Na zdjęciu widoczny jest kościół św. Trójcy wraz z kaplicą św. Anny, w scenerii zimowej. Kościół św. Trójcy został wybudowany w średniowieczu przez franciszkanów przybyłych do Gdańska na początku XV w. Pierwszy ich kościół powstał w latach 1422 – 31 i nosił wezwanie Wieczerzy Pańskiej. W czasie rozbudowy kościoła i klasztoru (na przełomie XV i XVI w., dobudowano trójnawową halę do pierwotnego kościoła, przeznaczając go na prezbiterium. Wtedy też do nawy południowej kościoła dobudowano kaplicę św. Anny, w której odbywały się nabożeństwa w języku polskim (po przejęciu świątyni przez luteran, uczestniczyli w nich Polacy tego wyznania). Jednym z zasłużonych kaznodziejów luterańskich posługujących w kaplicy był Krzysztof Celestyn Mrongowiusz.

Bazylika konkatedralna pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP, dawna fara Głównego Miasta. Początki budowy sięgają 1343 r. Budowę zakończono w 1502 r.  Kościół gotycki, trójnawowy, halowy. Największa ceglana świątynia na świecie. Widoczna na zdjęciu ulica w 1378 r. była określana jako „poprzeczna przy wieży” , zaś od 1416 r. - Szewska (po niemiecku Trippenmachergasse, w 1633 r. - Korkenmachergasse). Nazwa ta stanowiła odniesienie do producentów różnego rodzaju obuwia, w tym drewniaków (Korken lub Trippen) nakładanych na pantofle celem ochrony przed błotem i kałużami. Po wojnie zatwierdzono nazwę ulicy „Szewska”.

Na zdjęciu widoczny jest kościół św. Trójcy (jego fasada zachodnia z charakterystycznym gotyckim szczytem) wraz z kaplicą św. Anny. Kościół św. Trójcy został wybudowany w średniowieczu przez franciszkanów przybyłych do Gdańska na początku XV w. Pierwszy ich kościół powstał w latach 1422 – 31 i nosił wezwanie Wieczerzy Pańskiej. W czasie rozbudowy kościoła i klasztoru (na przełomie XV i XVI w., dobudowano trójnawową halę do pierwotnego kościoła, przeznaczając go na prezbiterium. Wtedy też do nawy południowej kościoła dobudowano kaplicę św. Anny, w której odbywały się nabożeństwa w języku polskim (po przejęciu świątyni przez luteran, uczestniczyli w nich Polacy tego wyznania). Jednym z zasłużonych kaznodziejów luterańskich posługujących w kaplicy był Krzysztof Celestyn Mrongowiusz. Na zdjęciu uwidoczniony jest też dziedziniec utworzony przez otaczające go budynki kościoła i kaplicy św. Anny oraz średniowieczny mur, na którym od strony północnej osadzony jest dom kazalnicowy. Jest to przykład domów galeriowych budowanych niegdyś w konstrukcji szachulcowej dla ubogiej ludności miasta. Ten zaś wzniesiono na potrzeby Gimnazjum Akademickiego funkcjonującego od poł. XVI w. w dawnym klasztorze franciszkańskim.

Nawa boczna kościoła św. Jana. Po prawej widoczne wejście po schodach do biblioteki Zachariasza Zappio.

Gdańsk Stare Miasto, ul. Podmłyńska, kościół św. Katarzyny zbudowany w 1227 - 1239, rozbudowany po 1379. Ceglany, trójnawowy z wieżą zwieńczoną barokowym hełmem Jacoba van den Blocke' a.

Gdańsk, Główne Miasto, ul. Piwna, a w głębi kościół Wniebowzięcia NMP

Na zdjęciu widoczny jest ceglany, gotycki kościół św. Jana zbudowany w północnej pierzei ul. Świętojańskiej (u zbiegu z ul. Minogi). Początek budowy datuje się na 1370 r. (w miejscu wcześniej wybudowanej kaplicy). Najpierw był filialnym wobec kościoła św. Katarzyny na Starym Mieście; od 1454 r. parafialny dla płn. części Głównego Miasta. Na zdjęciu ukazane są także szczyty kamienic wznoszących się w sąsiedztwie kościoła, od strony wschodniej (otaczających ob. Zaułek Zachariasza Zappio).

Wnętrze kaplicy przy szpitalu Najświętszej Maryi Panny (St. Marien-Krankenhaus).

Widok na kościół św. Jakuba w perspektywie ulicy Łagiewniki. Po lewej stronie mur okalający kościół św. Bartłomieja.

Kościół wzniesiono w latach 1422-1433 stanowiący rdzeń obecnego prezbiterium. W 1484 podjęto rozbudowę świątyni. Do 1495 roku przebudowano prezbiterium, następnie powstał trójnawowy, halowy korpus nawowy

Ul. Na Piaskach i kościół św. Katarzyny w zimowej scenerii. Widoczny też Kanał Raduni i Wielki Młyn.

Na zdjęciu widoczna jest gotycka ceglana bryła kościoła św. Mikołaja zwieńczona charakterystyczną wieżą nakrytą spiczastym hełmem. Kosciół wznosi się na terenie Głównego Miasta, w północnej pierzei ul. Świętojańskiej. Budynków tworzących pierzeję południową nie odbudowano po II wojnie światowej. Gospodarzami kościoła są dominikanie, którzy posługiwali w Gdańsku od 1227 do 1833 r. Po raz drugi przybyli do Gdańska po II wojnie światowej. Pierwsze dwa nieistniejące kościoły noszące to samo wezwanie wznosiły się w miejscu klasztoru dominikanów, czyli na północ od obecnego. Ten zaś wzniesiono w początkach XIV w. (po zniszczeniu XIII – wiecznego kościoła w czasie brandenbursko – krzyżackich walk o Gdańsk w 1308 r.).

Ambona pochodzi z lat 1616-17. Obecnie znajduje się w kościele NMP w Gdańsku.