Legendarny dowódca (lata I wojny światowej 1914-1918), 128. Gdańskiego Pułku Piechoty, Franz von Netzer. W pułku tym służyło wielu mieszkańców Gdańska i okolic, w tym Polaków. Podczas I wojny światowej pułk zapisał chlubne karty w ciężkich walkach na froncie zachodnim. Netzer był powszechnie szanowany i lubiany przez swoich żołnierzy. Po wojnie osiadł na południu Niemiec, a podczas wizyty w Wolnym Mieście Gdańsku, był witany i fetowany przez wielotysięczne tłumy.

Następca tronu, książę Wilhelm na szpicy 1. Leibhusaren-Regiment. W latach 1911-1913 pełnił funkcję jego dowódcy.

Pierwszowojenny dowódca (1914-1918), 128. Gdańskiego Pułku Piechoty.

Legendarny pierwszowojenny dowódca 128. Gdańskiego Pułku Piechoty (służyło w nim wielu mieszkańców Gdańska i okolic). Netzer był powszechnie lubiany i szanowany przez swoich żołnierzy. Po wojnie osiadł na południu Niemiec a jego wizyty w Gdańsku były okazją do wielotysięcznych manifestacji.

Następca tronu w paradnym mundurze Leibhusarów. Książę Wilhelm w latach 1911-1913 pełnił funkcję dowódcy 1. Leibhusaren-Regiment.

Por. Marian Pluciński ps. "Mścisław" (z lewej) dowódca 4. szwadronu V Wileńskiej Brygady AK oraz ppor. Henryk Wieliczko ps. "Lufa" (z prawej). W lewym górnym rogu dopisano odręcznie zielonym atramentem cyfrę "20". W prawym górnym rogu dopisano odręcznie czarnym atramentem "Lufa" oraz strzałkę wskazująco postać po prawej stronie. Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: IPNBU-3-3-6-92

Stoją od lewej: Wacław Beynar ps. "Orszak" (nr 2), mjr Zygmunt Szendzielarz ps. "Łupaszka" (nr 1) – dowódca V Wileńskiej Brygady AK, por. Jerzy Jezierski ps. „Stefan” (nr 3) – adiutant „Łupaszki”. W tle zabudowania nieznanej miejscowości i nn. żołnierz brygady. Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: IPNBU-3-3-6-6

Na fotografii Feliks Selmanowicz ps. „Zagończyk”, nazwisko konspiracyjne: „Karol Szach” (ur. 6 czerwca 1904 w Wilnie, zm. 28 sierpnia 1946 w Gdańsku) – naczelnik II rejonu IV Okręgu Trockiego oraz dowódca drużyny Milicji Ludowej Pasa Neutralnego, sierżant Korpusu Ochrony Pogranicza, partyzant 3 Wileńskiej Brygady AK, zastępca dowódcy plutonu 5 Wileńskiej Brygady AK, dowódca 2 kompanii 4 Wileńskiej Brygady AK. 28 sierpnia 2016 awansowany pośmiertnie do stopnia podpułkownika.

Dowódca (podoficer Hapmann) 1. batalionu 17. pułku artylerii ciężkiej (17 Fu AR), który zasadniczo od 1911 r. stacjonował w koszarach w Nowym Porcie (przy ob. ul. Oliwskiej). Zdjęcie zostało wykonane na Stogach - najprawdopodobniej w pobliżu Baterii Wiejskiej. Wybudowano ją w 1911 r. na zachód od wsi. Ob. jest to teren sąsiadujący z terminalem DCT. Żołnierze stacjonowali w baraku widocznym na zdjęciu. W 1916 r. zostali wysłani do działań bojowych na frontach I wojny światowej. To oznacza, że tę fotografię wykonano przed 1916 r. Pod koniec lat 20 - tych XX w. ufundowano w Brzeźnie pomnik upamiętniający poległych żołnierzy tej jednostki.

Pocztówka przedstawiająca wejście floty niemieckiej do Nowego Portu. Postacie: cesarz Wilhelm II, książę Heinrich Hohenzollern, brat cesarza i dowódca floty liniowej oraz książę Adalbert, syn cesarza. Obieg 1903 r.

Uroczystości podczas wizyt w WMG pierwszowojennego dowódcy 128 Gdańskiego Pułku Piechoty-Franza von Netzera. Na fotografii widzimy spotkanie z weteranami pułku,

Budynek schroniska młodzieżowego na Biskupiej Górce został wzniesiony w latach 1938 – 40 wg projektu Hansa Riecherta, z inicjatywy Alberta Forstera. Kamień węgielny wmurowano 26 VII 1938 r. Schronisko oddano do użytku na początku 1940 r. Mogło zapewnić jednorazowo nocleg 500 osobom. Budowla nawiązywała do architektury gotyckich zamków krzyżackich. Zwieńczona była wieżą zegarową (mierzącą 25 m) z carillonem (składającym się z 22 dzwonów). Zegar wraz z carillonem został uruchomiony w lecie 1940 r. W szerokim oknie poniżej zegara zainstalowano mechanizm, który codziennie w południe uruchamiał walkę okrętów: karaweli „Peter von Danzig” (dowodzonej przez Paula Benekego) z z florencką galerą wiozącą słynny obraz H. Memlinga „Sąd Ostateczny”. Walka okrętów odbywała się przy dźwiękach carillonu. Północno – wschodni narożnik budynku ozdobiono rzeźbą Neptuna wykonaną przez Wilhelma Hasmanna. W marcu 1945 r. po zajęciu tego terenu przez Armię Czerwoną, działaniami jej wojsk dowodził gen. Paweł Batow (dowódca II armii Frontu Białoruskiego). W pierwszych latach powojennych znajdował się w tym budynku akademik dla studentów Politechniki Gdańskiej, następnie przejęła go Milicja Obywatelska. Aktualnie gospodarzem jest policja. 16 ocalałych dzwonów carillonu przeniesiono na wieżę odbudowanego Ratusza Głównego Miasta.

Szkoła Wojenna (Kriegschule) działała od 1893 r. do 1918. Uczył się tu dowódca Afrika Korps Erwin Rommel. Widok od strony kolei. Obieg 1907 r.

August von Mackensen (1849-1945), feldmarszałek niemiecki. Karierę wojskową rozpoczął w czasie wojny francusko-pruskiej, walcząc jako ochotnik w 2. Puku Huzarów. Od 1901 trwale związany z Gdańskiem. Dowodził kolejno: Brygadą Huzarów, 36 Dywizją Piechoty, a po następnym awansie, 17 Korpusem Armijnym. Z jego inicjatywy powstała Opera Leśna w Sopocie.