W kamienicy narożnej odbywała się przed wojną destylacja likierów. Jeszcze wcześniej w XVIII w. była to gospoda szyprów i marynarzy. Budynek ma późnobarokowy szczyt. U góry powinna być figurka kupca, ale zabrano ją już dawno temu do konserwacji i nie wróciła na swoje miejsce. Obecnie siedziba Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. Kamienica trochę ucierpiała w czasie wojny. Częściowo zrekonstruowano ją w latach 70.

Rynek w Bytowie. Widok na eklektyczny kościół św. Katarzyny. Trzy kamienice na wprost nr 10, 12, 14 pochodzą z końca XVIII w., dwie przebudowane w XIX w.

Grudziądz - miasto położone na prawym brzegu Wisły. Na zdjęciach: - zespół spichlerzy dobudowanych do murów miejskich w XVII-XVIII w., w głębi wieże: ratuszowa i gotyckiego kościoła - pomnik na miejscu egzekucji 10 zakładników rozstrzelanych przez hitlerowców 29.10.1939 - park - rynek - fasada kościoła pojezuickiego 1682-1715 - fragment osiedla im. Mikołaja Kopernika

Pogódki- wieś kociewska w powiecie starogardzkim, w gminie Skarszewy. Na trzyobrazkowej pocztówce widzimy: gospodę Tywuschikam, kościół ewangelicki wybudowany w 1899 (dziś opuszczony) i barokowy kościół p.w. św. Piotra i Pawła z XVIII wieku.

Szczerbięcin- wieś kociewska położona w gminie Tczew. Na zdjęciu nieistniejący pałac z XVIII wieku. Na początku XX wieku mieściła się tu szkoła rolnicza dla dobrze urodzonych dziewcząt.

Szczerbięcin- wieś kociewska położona w gminie wiejskiej Tczew. Na pocztówce widzimy park otaczający nieistniejący dziś pałac z XVIII wieku. Mieściła się tu szkoła rolnicza dla dziewcząt.

Dom Zarazy - Stary Rynek Oliwski 15 - dawna brama klasztorna oraz siedziba wójta. Wewnątrz na pierwszym piętrze mieściła się kaplica św. Bernarda. Wg. tradycji w 1709 r. zmarło we wnętrzu tego budynku 9 cystersów, stąd nazwa: "Dom Zarazy". Po kasacie zakonu cystersów była tam siedziba sołtysa oliwskiego oraz areszt. Na początku XX w. po przeniesieniu administracji do innego budynku, zaadaptowano ten obiekt na mieszkania. Po wojnie znów siedziba administracji, ob. pomieszczenia mieszkalne oraz siedziba Stowarzyszenia Stara Oliwa. Na pocztówce budynek ten widoczny od ul. Stary Rynek Oliwski. Widoczny na fasadzie zegar słoneczny, prawdopodobnie z XVIII w.

Zdjęcie ukazuje przedproże Piwnej 1. Kamienica zwana Domem Schlütera (gdyż została prawdopodobnie zbudowana przez Andreasa Schlütera starszego) posiadała wystrój fasady wczesnobarokowy. Przedproże widoczne na zdjęciu powstało ok. połowy XVIII w. Prowadzi ono do wnętrza popularnej restauracji.

Pokój muzyczny w Domu Uphagena, mieszczańskiej kamienicy z XVIII w. W kamienicy (Długa 12) w 1911 roku utworzono muzeum i udostępniono je dla zwiedzających.

Przedproże kamienicy ul. Piwnej 1 i Tkackiej. Kamienica zwana Domem Schlütera (gdyż została prawdopodobnie zbudowana przez Andreasa Schlütera starszego) posiada wystrój wczesnobarokowy fasady. Przedproże widoczne na zdjęciu powstało zapewne ok. połowy XVIII w. Prowadzi ono do wnętrza popularnej restauracji.

Przedproże kamienicy ul. Piwnej 1 i Tkackiej. Kamienica zwana Domem Schlütera (gdyż została prawdopodobnie zbudowana przez Andreasa Schlütera starszego) posiada wystrój wczesnobarokowy fasady. Przedproże widoczne na zdjęciu powstało zapewne ok. połowy XVIII w. Prowadzi ono do wnętrza popularnej restauracji.

Pocztówka reklamowa Gdańskiego Browaru Akcyjnego (Danziger Aktien-Bierbrauerei. DAB). Zdjęcie przedstawia stoisko browaru na wielkiej wystawie gastronomicznej, hotelarskiej i kulinarnej. Początki browaru we Wrzeszczu sięgają początków rozkwitu osady dworskiej Kuźniczki (niem. Kleinhammer) w XVI wieku. Wtedy to w Kuźniczkach powstała osada dworska wraz z parkiem, ogrodem oraz obiektami gospodarczymi. W XVIII wieku nad Stawem Parkowym powstał niewielki drewniany browar.

Model statku z XVIII wieku we wnętrzu Dworu Artusa. Fotografia pochodzi z kalendarza z roku 1958.

Pocztówka przedstawiająca siedemnastowieczną litografię : widok na Dwór Artusa, front budynku.

Palczewo (Palschau)- wieś położona na terenie Żuław Wiślanych, w powiecie nowodworskim, w gminie Ostaszewo. Na pocztówce widzimy piękny, niestety niezachowany do dzisiaj, dom podcieniowy rodziny Claassen. Dom pochodził z końca XVIII wieku.

Kościół filialny pw. Świętego Antoniego z Padwy z XIV/XV w., zbudowany pierwotnie jako szkieletowy, przebudowano później na murowany. Posiada strzelistą wieżę, dobudowaną podczas remontu w XVIII wieku. Nieopodal znajdują się resztki płyt nagrobnych z nieistniejącego cmentarza.

Początki kurortu na Stogach sięgają końca XVIII w. , kiedy to zostały uporządkowane brzegi Pustego Stawu (zwanego Heidsee), a na brzegu zachodnim została urządzona przystań dla łodzi. Wybudowano gospodę oraz urządzono ogród botaniczny. W poł. XIX w. wybudowano pierwszy dom kuracyjny z salą taneczną oraz łazienki. Kolejne budynki kurortu wzniesiono pod koniec XIX w. Na zdjęciu widoczne jezioro Pusty Staw z przystanią dla łódek.

Pas wydm na Stogach został zalesiony na przełomie XVIII i XIX w. w wyniku działań podjętych przez Duńczyka Bjorna Sorena, inspektora ochrony wybrzeża.

Kaplica na Wzgórzu św. Wojciecha (pod wezwaniem tego świętego) istniała już prawdopodobnie w XIV - XV. Odnowiona w 1575 r. i ponownie w 1880 r. W XIX w. otoczona cmentarzem. W 2 ej poł. XVII w. stała się celem pielgrzymek w dn. 23 IV (dzień św. Wojciecha) organizowanych przez jezuitów ze Starych Szkotów. Jednonawowa kaplica jest zbudowana w dolnej części z cegieł, w górnej - z muru pruskiego. Dach wieńczy wieżyczka. We wnętrzu ołtarz z figurą św. Wojciecha z XVIII w. Począwszy od 1956 r. na wzgórzu przy kaplicy w pierwszą niedzielę po dniu św. Wojciecha odbywają się uroczystości odpustowe.

Fragment Parku Oruńskiego. Założenie ogrodowe wraz z dworem było począwszy od XVI w. własnością gdańskich rodów patrycjuszowskich np. rodziny Czirenberg. W międzyczasie kolejni właściciele urządzili tu punkty widokowe, stawy, ścieżki. W 2 poł. XVIII w. urządzono tu ogród botaniczny z roślinnością tropikalną i śródziemnomorską. Park i dwór zniszczone w 1813 r. Kolejny właściciel Friedrich A. Th. Hoene odbudował dwór, przywrócił świetność parku. Ostatnia właścicielka - Emily Hoene przekazała w 1917 r. posiadłość miastu. Stąd przedwojenna nazwa parku: Hoene - Park.

Gdańsk, Wiadrownia. Dwór Wiadrowników z pierwszej poł. XVIII w. wybudowany nad kanałem Raduni.

Zdjęcie ukazuje narożnik ul. Piwnej i Tkackiej. Narożna kamienica (trójkondygnacyjna, o cechach manierystyczno - barokowych z wystrojem rzeźbiarskim przypisywanym Wilhelmowi Richterowi) należała do ul. Tkackiej. Kamienica przylegająca do niej od ul. Piwnej zwana Domem Schlütera (gdyż została prawdopodobnie zbudowana przez Andreasa Schlütera starszego) posiada wystrój wczesnobarokowy fasady. Przedproże widoczne na zdjęciu powstało zapewne ok. połowy XVIII w. Prowadzi ono do wnętrza popularnej restauracji.

Wnętrze Teatru Miejskiego (widok na scenę) wzniesionego przy Targu Węglowym na początku lat 30 - tych XX w. Wybudowano go w miejscu całkowicie wyburzonego gmachu teatru z przełomu XVIII i XIX w., określanego jako Teatr Miejski. Wtedy też przemianowano go na Teatr Państwowy.

Wnętrze bazyliki św. Mikołaja na Głównym Mieście. Widoczna nawa główna wraz z emporą i organami z XVIII w.

Dom Angielski (określany także jako Anielski) został wybudowany na podwójnej działce (po wyburzeniu dwóch kamienic) przez Hansa Kramera przy ul. Chlebnickiej 16. W XVIII w. część budynku dzierżawili kupcy angielscy, stąd nazwa. Ob. akademik gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Dawna posiadłość - Ludolphine - wydzielona w XVIII w. ze Stawowia (ob. w granicach Sopotu). Dwór z oficyną, budynki gospodarcze, założenie parkowe. Ob. adres: ul. Czyżewskiego 29 / 31. Przed II wojną siedziba Ewangelickiego Związku Diakonisek, które urządziły tu dom wypoczynkowy. Ob. użytkowane przez Akademię Wychowania Fizycznego i Sportu, część założenia parkowego należy do Zespołu Szkół Architektury Krajobrazu i Handlowo - Usługowych im. Władysława Szafera.

Dolina Powagi znajduje się tuż przy wylocie Doliny Schwabego i Doliny Zgniłych Mostów, w miejscu ujścia Potoku Prochowego do Potoku Oliwskiego. Na zdjęciu widoczny barokowy dwór z 2 ej poł. XVIII w. Pocztówka w obiegu od 25 VII 1915 r.

Pocztówka w obiegu od 7 VII 1902 r. Pocztówka przedstawia dwór z XVIII w., w którym do 1945 r. znajdowała się restauracja (własność: Hugo Mrozek). Ob. funkcjonuje tam Restauracja Dwór Oliwski.

Dawna posiadłość - Ludolphine - wydzielona w XVIII w. ze Stawowia (ob. w granicach Sopotu). Dwór z oficyną, budynki gospodarcze, założenie parkowe. Ob. adres: ul. Czyżewskiego 29 / 31. Przed II wojną siedziba Ewangelickiego Związku Diakonisek, które urządziły tu dom wypoczynkowy. Ob. użytkowane przez Akademię Wychowania Fizycznego i Sportu, część założenia parkowego należy do Zespołu Szkół Architektury Krajobrazu i Handlowo - Usługowych im. Władysława Szafera.

Pocztówka przedstawia ul. Opata Rybickiego widzianą w kierunku obecnej ulicy Grunwadzkiej w Gdańsku-Oliwie. Po lewej stronie za drzewami znajduje się Park Oliwski. Początki Parku Oliwskiego sięgają XVI w. , kiedy założono ogród przylegający do rezydencji opackiej. W XVIII w. powstało pierwsze założenie parkowe, w stylu rokokowym. Dalsze przemiany nastąpiły na przełomie XVIII i XIX w. z inicjatywy opata Karla Hohenzollerna - Hechingena - wtedy powstały kręte ścieżki, mostki, pagórki, stawy, altana, kaskada na Potoku Oliwskim. W XIX w. park został przekształcony w ogród dendrologiczny. Pocztówka w obiegu od 6 VII 1943 r.

Park Oliwski (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Zdjęcie przedstawia grupę osób, które wypoczywają w parku. Zatrzymały się przed kaskadą na Potoku Oliwskim. Takie atrakcje, jak kaskada zostały utworzone na tym terenie na przełomie XVIII i XIX w. przez ogrodnika Saltzmanna specjalnie sprowadzonego do Oliwy przez opata Karla Hohenzollerna - Hechingena.

Dom św. Łazarza był małym szpitalem. Szpital powstał w 1660 roku, w 1742 przechodził remont i od tamtego czasu stał w niezmienionej formie. Był otoczony barokowym murkiem, miał 8 pokoi i 4-spadowy dach, kilka obrazów z XVII-XVIII wieku. Do jego budowy użyto cegieł ze średniowiecznego szpitala stojącego w tym miejscu.

Dolina Schwabego zajmuje obszar do ujścia do Potoku Oliwskiego wód Potoku Czystej Wody. Obecnie stanowi część Doliny Radości. Znajduje się w niej rokokowy dwór z XVIII w. , w którym mieści się Restauracja Dwór Oliwski. Pocztówka w obiegu od 1 IX 1919 r.

Dolina Schwabego obecnie traktowana jest jako część Doliny Radości. Zajmuje obszar do ujścia do Potoku Oliwskiego wód Potoku Czystej Wody. Znajduje się w niej dwór rokokowy z XVIII w. , w którym do 1945 r. funkcjonowała restauracja (właściciel Hugo Mrozek). Obecnie znajduje się w nim też restauracja pod nazwą Dwór Oliwski. Pocztówka w obiegu od 20 V 1929 r.

Dom św. Łazarza był małym szpitalem. Szpital powstał w 1660 roku, w 1742 przechodził remont i od tamtego czasu stał w niezmienionej formie. Był otoczony barokowym murkiem, miał 8 pokoi i 4-spadowy dach, kilka obrazów z XVII-XVIII wieku. Do jego budowy użyto cegieł ze średniowiecznego szpitala stojącego w tym miejscu.

Dom św. Łazarza był małym szpitalem. Szpital powstał w 1660 roku, w 1742 przechodził remont i od tamtego czasu stał w niezmienionej formie. Był otoczony barokowym murkiem, miał 8 pokoi i 4-spadowy dach, kilka obrazów z XVII-XVIII wieku. Do jego budowy użyto cegieł ze średniowiecznego szpitala stojącego w tym miejscu.

Dom Zarazy - Stary Rynek Oliwski 15 - dawna brama klasztorna oraz siedziba wójta. Wewnątrz na pierwszym piętrze mieściła się kaplica św. Bernarda. Wg. tradycji w 1709 r. zmarło we wnętrzu tego budynku 9 cystersów, stąd nazwa: "Dom Zarazy". Po kasacie zakonu cystersów była tam siedziba sołtysa oliwskiego oraz areszt. Na początku XX w. po przeniesieniu administracji do innego budynku, zaadaptowano ten obiekt na mieszkania. Po wojnie znów siedziba administracji, ob. pomieszczenia mieszkalne oraz siedziba Stowarzyszenia Stara Oliwa. Na pocztówce budynek ten widoczny od ul. Stary Rynek Oliwski. Widoczny na fasadzie zegar słoneczny, prawdopodobnie z XVIII w.

Park Oliwski - od 1955 r. im. Adama Mickiewicza. Teren 13 ha, pomiędzy ul. Opacką a Opata Rybińskiego. Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. , kiedy to przy rezydencji opackiej powstał ogród. W XVIII w. z inicjatywy opata Rybińskiego powstał rokokowy ogród; dalsze przekształcenia tego terenu dotyczą przełomu XVIII i XIX w. i są związane z pracami ogrodnika Saltzmanna. Na pocztówce pokazana jest jedna z alej parkowych z równo przystrzyżonymi drzewami oraz krzewami, którą spaceruje kobieta z dzieckiem.

Park Oliwski - od 1955 r. im. Adama Mickiewicza. Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. , czyli utworzenia ogrodu przylegającego do rezydencji opackiej. W XVIII w. przekształcono go w rokokowy ogród. Dalszym przekształceniom poddano na przełomie XVIII i XIX w., kiedy to powstały kręte alejki, mostki, pagórki, altany, kaskada na Potoku Oliwskim. W XIX w. park przekształcono w ogród dendrologiczny. Na pocztówce pokazana jest jedna z parkowych alej z równo przystrzyżonymi drzewami oraz krzewami.

Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. - kiedy to wybudowano tu pierwszą rezydencję opacką. W XVIII w powstał rokokowy park. Dalszych przekształceń dokonano na przełomie XVIII i XIX w. , z inicjatywy opata Karla Hohenzollerna - Hechingena, który sprowadził do Oliwy ogrodnika Saltzmanna. Wtedy to powstały kręte ścieżki, pagórki, altany, mostki, kaskada na Potoku Oliwskim. Na pocztówce widoczna altana wśród zielonych drzew, krzewów oraz kolorowych kwiatów.